برای تأمین رشد اجتماعی، عرصه مسکن علاوه بر خود واحد مسکونی باید محیط پیرامون آنرا نیز در بر بگیرد. وقتی مجموعهای مسکونی ساخته میشود در واقع کانونی اجتماعی شکل میگیرد. این کانون برای حفظ ارزشهای خود به انسجام شخصی احتیاج دارد. اگر به این امر بیتوجهی شود ممکن است بخشی از پیکره اجتماع از آن جدا و ارتباط خود را با آن از دست بدهد. برای تأمین انسجام یک محله باید دو عامل را در نظر گرفت: ترکیب مناسب گونهها و اندازههای مختلف مسکن و ایجاد روش مناسب برای دادن کمکهای مالی در جهت تأمین مسکن.
مسکن حافظ کیان خانواده و روابط بین اعضای آن است (ارتباط افقی) و محیط مسکونی روابط همسایگی و ارتباط بین خانوادهها را در بر میگیرد (ارتباط عمومی) محیط مسکونی جایی است که زمینه انطباق کودک را با اجتماع پیرامون وی فراهم میسازد و او را برای ورود به جامعه آمده میکند. از این رو ماهیت و سازماندهی محیط مسکونی نباید بر خلاف فطرت انسان باشد و به علاوه این محیط باید تامین کننده نیازهای مادی، بهداشتی روانی و اجتماعی افراد باشد. محیط مسکونی باید برآورنده نیازهایی چون محافظت، داشتن ثبات و استقلال احساس پیوستگی با طبیعت، تمایل به ابراز وجود، نیاز به زیبایی و هماهنگی اشکال و رنگها، بهرهمندی از مناظر و چشماندازهای دلپذیر باشد.
فهرست :
مقدمه تعریف مسکن محیط مسکونی محیط مسکونی از لحاظ کالبدی نتیجهگیری برای محیط کالبدی مسکن مطلوب چیست عوامل کلی مؤثر بر مطلوبیت مسکن عوامل مؤثر در مطلوبیت فضاهای خانه
کلمات کلیدی مرتبط: مفهوم سکونت در معماری ,تعریف مسکن ,محیط مسکونی ,محیط مسکونی از لحاظ کالبدی ,نتیجهگیری برای محیط کالبدی ,مسکن مطلوب چیست ,عوامل کلی مؤثر بر مطلوبیت مسکن ,عوامل مؤثر در مطلوبیت فضاهای خانه ,