دانلود,بررسی پاورپوینت ساختار جاده و فعالیت های مربوط به آن,pptx
 
 
بخشی از مطلب   
 
جاده های رم 
رم بزرگترین سازنده جاده بود ،نه تنها در بریتانیا بلکه در تمام اروپا 5000 مایل از بزرگ راه های آنها ازGadiz ساحل در غرب اسپانیا از میان فرانسه ،آلمان ،ایتالیا ،ساحل آدریاتیک به ترکیه ،از میان سوریه در انتهای شرقی مدیترانه ،در پشت در طول سواحل شمالی آفریقا از میان الکساندریا  carthageو همچنین بهTangier برای کامل کردن زنجیر می باشد . جاده های آنها  اهمیتش به خاطر مستقیمی آنها بود اما آنها تنها در بیشتر حالات مستقیم بودند و فقط بالای دره به دره دیگر که چشم کار می کرد جاده دیده می شود. جاده های رم معمولا بالای سطح زمین ساخته می شوند. در بعضی حالات سنگ چین ها به 2 متر بلندی هم می رسیدند. اولین عملکرد قطع کردن چاله های عمیق بود و سپس ساختن یک سنگچین با لایه هایی از گچ ،سنگ ،ماسه و قراردادن سنگ های بزرگ در آنها. سه نوع ساختار جاده که توسط رومی ها استفاده می شد عبارتند از :
1-    مسطح و هموار کردن زمین 
2-    شن ریزی کردن سطح 
3-    آسفالت کردن و سنگ فرش کردن شکل 101
این با ساختار جاده امروزی مطابقت می کند برای لایه ها. پهنای راه شوسه (کالسکه رو) به ندرت از 25/4 متر تجاوز می کرد . راه شوسه در هر طرف چاله هایی داشت. بعد از انصراف رومی ها از بریتانیا در شروع قرن پنجم بعد از میلاد سیستم جاده آنها روبه زوال گذاشت و غیرقابل استفاده شد. 
2-1- حالات استفاده شده و مشتقات آنها 
1-2-1- جاده :
این یک حالت اخیر است که شما از جنگ های تمدنی استفاده شد و از ride و سپس از rode مشتق می شود. 
2-2-1- خیابان 
رومی ها جاده هایشان را via straeti نامیدند و معنی آن راهی است که به صورت لایه ای ساخته می شود. به مرور زمان via افتاد و straeta تبدیل به street شد. آن جاده شهری بود که خیابان نامیده شد. زیرا در قرون وسطی و تا قرن شانزدهم فقط جاده ها در شهرها سنگ فرش آسفالت می شوند. 
3-2-1- راه آسفالته 
لایه بالایی یک جاده رومی شامل سنگریزه های درشت بود و به آنها با عنوان PAVIMENTUM اشاره می کردند. بسیاری از سنگ ها برای پیاده روها استفاده می شدند. در شهرها در دوره ویکتوریا البته حالا از بتون استفاده می شود و به نام راه آسفالته نامگذاری شده است و ساختار جاده واقعی می باشد. 
4-2-1- راه 
این لغت ریشه اش از دوران تاریک گرفته شده است که مفید ترین به عنوان پیشوند می باشد و تاریخچه راه ها می تواند اطراف آن نوشته شود. در دوره های نوسنگی کامیون ها معمولا در طول بالای سرازیری های تند می آمدند و به عنوان RIDGE WAYS شناخته شده بودند که Berkshire Ridge way مشهورترین آنها بود اگر یکی مجبور بود که از بالای دره بعضی وقت ها پایین بیاید و قتی در کنار دره می رفت دره فرسایش داشت و یک فرورفتگی شکل می گرفت که همین Hollow Ways بود مثل Greenstreet- common- kennpsy- pershore- Allesborough Hill در قرون وسطی جاده های دایر در تمام سال و در همه نوع آب و هوا روی زمین های بزرگ احداث می شدند تا از مشکلات زهرکشی برحذر باشند و جاده های اصلی با نام HIGH WAYS شناخته شده اند . در طی ماه های تابستان می توانستند عرض مرداب ها یا علفزارهای رودخانه را بپیمایند و این جاده ها که کم اهمیت تر بودند BYWAYS نامیده می شدند. 
در قرن هجدهم ماشین های چرخ دار مثل کالسکه و باربرها بیشتر متداول بودند و به زودی لازم شد که آنها از نظر ترافیک کنترل شوند بنابراین بزرگ راه هایی در شهرها احداث شد و برای مرکزیت دادن به صورت CARRIAGE WAYS با FOOTWAYS تقسیم شدند. جاده هایی که برای تردد چرخ دارها در نظر گرفته شده بودند کاملا برای هر کسی که پشت اسبی سوار بود مناسب بودند و به نام BRIDLE WAYS شناخته شده اند. در آغاز قرن نوزدهم اولین کانال ها در کشورها دیده شدند و حتی امروزه آنها هنوز به عنوان WATERWAYS شناخته می شوند. آمریکایی ها در این زمینه چشمگیرتر بودند و شروع به ساخت جاده هایی در 1923 کردند که آنها را PARKWAYS نامیدند. در اول سال 1950 به کارگیری جاده های کوتاه یک مشکل جدی شد و شورای حمل ونقل طول های معینی را به عنوان CLEARWAYS طراحی کرد. و این جاده های مخصوص بعدها MOTORWAYS شدند. آمریکایی ها این جاده ها را EXPRESSWAYS نامیدند. 
3-1- دوره ترابری (انتقال)
وقتی رومی ها ترک کردند بریتانیایی ها به سمت جامعه خودکفایی برگشتند آنها هیچ علاقه ای به سفر نداشتند و هیچ چیزی نداشتند که آن را به بیرون از کشور بفرستند و جنگل ها شروع به در برگرفتن جاده ها کردند تعداد کمی از جاده های رومی باقی ماندند و KING HAROLD قادر بود از یورک به لندن 4 روزه برسد. آنها نه می خواستند و نه تکنولوژی داشتند که جاده های رومی شان را حفظ کنند یا تعمیر کنند. در تاریخ نشان داده شده است که یک مرجع مرکزی قوی برای یک شبکه جاده ای خوب به نظر اساسی می آید و در آغاز قرن دهم شرایط در اروپا پیشرفته تر شد تجارت پیشرفت کرد بنابراین سفرهای برون مرزی شروع شد .جاده ها از ایتالیا به شهرهای Flanders خیلی شلوغ بودند و مقادیر قابل ملاحظه ای ازمال التجاره ها حمل میشود. 
1-3-1- بریتانیا 
خانه انسان قرون وسطی پر شد از سنگ و جاده های رومی برای ساختن مواد چپاول و غارت شدند. جاده ها تبدیل به باربرهای اسب دار شدند و تقریبا در شرایط آب و هوایی زمستان کاملا ناپدید می شوند. در زمان هنری دوم به هر صورت شهرهای قدیمی شایر مثل آکسفورد ،وینچستر ،نورت هم تون و غیره مراکز مهمی شدند. دادگاه ها آنجا بودند و قضات به اطراف کشور سفر می کردند . سیاست مداران شروع به ساختن تورهایی سفری کردند لندن شروع به سود جویی از تجارت اروپایی کرده بودند و ترافیک با افزایش نیاز برای جاده ها افزایش می یافتند. در قرن سیزدهم انگلیسی ها شروع به بهبود ارتباطشان کردند اما پیشنهادات آنها بیشتر مربوط به ساختن پل بود. یک پل سنگی جدید ،پل لندن ، ساخته شد و جایگزین پل قدیمی تر شد و king john ،AVON را احاطه کرد با یک پل جدید در Tewkesbury. بقایای جاده هنوز به هر صورت توسط لردهای مانور و موناستریز باقی بود. کلیسا از تاثیرش استفاده کرد و اعضایش را به حفظ جاده هایشان به عنوان یک وظیفه مثل ملاقات کردن بیمار دستور داد. Piers ploughman شاعر و فلسفه دان مردم را تشویق به تعمیر راه ها می کرد. راه ها در اینجا به معنی جاده ها بودند . کلیساهای کوچک روی پل قدیمی لندن بنا شدند و هنوز یکی از آنها در برادفوری روی AVON در ویلت شایر وجود دارد. 
انگلیسی های وسطی سه وظیفه تمدنی اولیه داشتند. 
1-    دفاع ازقلمرو (کشور پادشاهی)
2-    تعمیر پل ها
3-    حفظ جاده 
2-3-1- دولت Todor
دولت خیلی متمرکز شرایط جاده های کشور شد که هیچ حفاظتی روی آنها انجام نشده بود . آنها یک قانون را در 1555 در پارلمان قرار دادند که هر بخش مجبور بود سالانه یک محافظ انتخاب کند. شغل او این بود که 4 روز را بین Easter و whitsunide انتخاب کند و مجبور بود که دو مرد را با تیم هایی از اسب ها و ابزارها آماده کند تا راه هایشان را نوسازی و تعمیر کند. او واگن ها را توسط بیش از تعداد اسب ها متوقف کرد . این سیستم زور خیلی رضایت بخش نبود چون هر کسی در این زمان از سال در مزرعه هایش مشغول بود. Pepys و defoe و bunyan همه در مورد شرایط جاده در روزگارشان چیزهایی نوشته اند هر روزنامه نگار یک ماجراجو بود.